Ef gefa ætti fjármálaáætlun okkar ágætu hægri stjórnar eitthvað nafn þá er það líklega Tóm steypa. Og það raunar í afar bókstaflegri merkingu þar sem mikið er af steinsteypu í þessari áætlun en minna til nauðsynlegs rekstrar og innviða uppbyggingar. Menn hreykja sér þannig að mikið verði aukið fé heilbrigðismála en þegar til kastanna kemur þá fer mest af þeirri aukningu í byggja 80 milljarða sjúkrakassann við hringbraut. Á meðan sveltur allt heilbrigðiskerfið, þar með talinn Landspítalinn, vegna fjárskorts. Sama má segja um aukninguna til háskastigsins mest af þeirri aukningu fer í að reisa svo kallað hús Íslenskra fræða. Á meðan drabbast allt annað háskólastarf og rannsóknir niður. Framhaldsskólarnir fá svo ekki neitt af þeim peningum sem sparast við styttingu náms til stúdentsprófs, eitt af gæða verkefnum hans Illuga. Menn tala um þenslu en ekki minkar það þensluna ef það á að fara flytja inn svo og svo mikið af lálauna vinnuafli frá Póllandi eða annars staðar til að byggja alla stein steypuna fyrir utan allt húsnæðið sem búið er að taka undir airBnB í miðborg Reykjavíkur. Lýðurinn skal halla sig upp í Úlfarsárdal.

Hér á árum áður sendu Stuðmenn frá sér nafntogaða plötu sem bar nafnið Sumar á Sýrlandi. Tvennum sögum fer að því við hvaða sýrland er átt í verki þessu en hvað sem því líður þá hefur einskonar vetur ríkt á Sýrlandi nú síðast liðin 6ár eða svo. Óteljandi hópar uppreisnarmann vilja koma Assad Sýrlands forseta frá völdum en hann hangir enn við völd þökk sé Putin. Og Íslamska leikur lausum hala um allanheim. Nýjasta uppátæki þeirra er að stela vörubílum og keyra niður fólk. Þetta aðhafast þeir á meðan þeir eru ekki að sprengja kirkjur og kynna vestrænar stúlkur til kynlífsþrælkunar í nafni þessa Guðs sem þeir kalla Allah og á víst að vera voða mikill en líklega er sú mynd sem þeir draga af þessum Guði sínum dálítið menguð. En við megum samt ekki fordæma áhangendur Guðs þessa þó svo ýmsir fremja óhæfu verk í hans nafni í Svíþjóð og víðar. Kristnir menn hafa líka framið alvarlega glæpi og einhvers staðar hefur maður heyrt að fleiri hafi látið lífið í nafni Jesú Kristheldur en þeir allri sem nasistar myrtu í síðari heimsstyrjöld. En mestan greiði geri nú þessir múslímsku ofstækismönnum spjátrungurinn Tromp með því að fara sprengja á Sýrlandi ef til vill fá þeir einhverja óvænta samúð út á þetta heimskulega athæfi hans.

Segja má að lýðveldi Íslands sé ein allsherjar þversögn. Við erum sögð þriðja hamingjusamasta þjóð í heimi en eigum samt líklega heimsmet í hverskyns barlómi.  Við tölum um að gengið sé of hátt skráð og að þjóðin hafi það of gott, en svo þegar gengið lækkar fara allir að kveina og kvarta undan verðbólgunni því auðvitað fjölgar ekki krónunum í launaumslaginu þó að þær lækki í verði.  Þetta hugsar fólk ekki útí.  Við höldum áfram rússibanareið okkar þó allir vilji ná fram stöðugleika.  Auðvitað allir nema ég.  Meðan ég græði á óstöðugleikanum þá má óstöðugleikinn vera fyrir mér.  Við kvörtum yfir of mörgum ferðamönnum en viljum samt ekki að þeim fækki og förum að grenja þegar á að skattleggja ferðaþjónustuna eins og aðrar atvinnugreinar.  Það er talað um hin og þessi vandamál, hvað þau eru að sliga þjóðina en auðvitað er ekkert hugað að orsökum. Það dugir ekki að lækna krabbamein með því að gefa verkjalyf við magaverkjum, þau deyfa magaverkinn en taka ekki burt krabbameinið.  Í dag erum við á toppi rússibanans en dýfan bíður hugsanlega eftir sveitastjórnakosningar 2019.

Enn heldur þessi sápa um Reykjavíkurflugvöll áfram.  Jón Gunnarsson, einn af nýju ráðherrunum vill hvergi hafa flugvöllinn nema í Reykjavík, en Bjarta framtíðin í borgarstjórn vill hann burt sem fyrst, og ekki seinna en 1924.  En þeir segjast þó vilja finna lausn.  Lausnin virðist vera sú að 20-30 milljarðar verði lagðir í að byggja nýjan flugvöll í 12 mín akstursfjarlægð frá risaflugvellinum í Keflavík, sem enn er verið að stækka.  Auðvitað veit hvert mannsbarn að innanlandsflugið hlýtur að flytjast til Keflavíkur innan 20 ára, enda innanlandsflug þá að líkindum að mestu leyti úrelt, nema sem tengiflug við millilandaflug og auk þess mun mikið draga úr flugi yfirhöfuð af umhverfisástæðum.  Af sömu ástæðum hljóta að verða settir miklir peningar í að rafvæða bílaflotann og stytta vegalengdir.  Auk þess sem byggðastefna framtíðarinnar hlýtur að ganga út á að byggðirnar verði sjálfbærar af miklu leyti og þurfi lítið að sækja til Reykjavíkur og þá helst með rafrænum hætti.  Maður spyr sig jafnvel hvort stóri dýri Landspítalinn sé tímaskekkja og ekki beri að leggja frekar áherslu á, 2-3 góð bráðasjúkrahús á landinu ásamt fyrsta flokks endurhæfingaraðstöðu en að flestar sérhæfðustu aðgerðirnar verði að sækja til útlanda og tryggja þá bestu mögulegu aðstöðu fyrir íslenska sjúklinga.

Þá erum við komin með nýja ríkisstjórn sem loksins leit dagsins ljós eftir miklar og erfiðar fæðingarhríðir.  Ekki hefur hún ennþá fengið neitt nafn en eitt nafn dettur manni strax í hug, nafnið Fúlastjórn.  Það virðist nefnilega svo sem allir séu meira og minna fúlir út í þessa stjórn, jafnvel þeir sem að henni standa og gagnrýna ráðherraval hennar og stefnu sem einkum virðist ganga út á það eitt að vera sammála um að vera ósammála, setja bara ágreiningsmálin í nefnd þar sem þau sofa vært framundir lok kjörtímabilsins og menn eru ekkert að fela ágreininginn t.d út af Reykjavíkurflugvelli og einnig er ömurlegt að heyra hvernig Viðreisn lúffaði í evrópumálunum, en reynir að halda andlitinu með því að vera í smá fýlu út í Sjálfstæðisflokkinn, en þar eru menn svo í fýlu, eins og fyrrum útvarpsstjóri sem ekki fékk ráðherrastól í kjördæmið sitt, vitanlega handa sjálfum sér, hann ætlar sér ef til vill að fara með suðurkjördæmi eins og hann gerði með landsbyggðina þegar hann var útvarpsstjóri og fann þá einu sparnaðarleið að leggja af svæðisstöðvarnar.  Hvað Bjarta framtíð varðar þá sýnist manni nú sem þar sé um einhverskonar öfugmæli að ræða, sennilega mun hún þurrkast út og þá mun Samfylkingarfólkið sem þangað fór líkast til aftur snúa heim.