Vísindi og trú

Það er alltaf gaman öðru hverju að stilla á rás 16 á ADSL sjónvarpinu sínu. Þar er að finna þá ágætu stöð Omega. Sem sjónvarpar hreinasta og ómengaðasta Guðs orði sem á jörðinni finnst. Í gær kom þar fram maður, gott ef ekki gamall kommúnisti sem heitir Gunnar kenndur við söfnuð sinn Krossinn og góðvinur Geira á Goldfinger. Þó ekki sé vitað hvort þeir hafi báðir hreinsast hjá Jónínu. En eitt afrekaði Gunnar í gær, hann er fyrsti maðurinn á Íslandi sem heyri afneita þróunarkenningunni og telji hana ekki vísindi enda séu nú æ fleiri að komast á þá skoðun. Rök hans voru þau að ekkert gæti þróast og að stökkbreytingar gætu aðeins orðið niður á við. Að sjálfsögðu sé sköpunin staðreynd þar sem hún sé sögð í Biblíunni og auðvitað Adam og Eva fyrstu mennirnir. Líka af því að það stendur í Biblíunni. Þarna erum við komin að því sem aðskilur trú og vísindi. Trú er í eðli sínu blind það er að segja þú hlítur að trúa hverju sem, hversu vitlaust sem það er. Vísindi aftur á móti krefjast þess að þú færir sönnun á því sem þú heldur fram. Adam og Eva voru aldrei til ef það er ekki hægt að sanna það vísindalega. Þróunarkenningin er aftur á móti sönn vegna þess að hún hefur verið sönnuð vísindalega. Hvað sköpunina varðar þá er það stærri spurning. Samkvæmt gamla testamentinu var Guð 7 daga að skapa heiminn en samkvæmt þeirri kenningu sem nú er almennt viðurkennd þá tók miklikvellur einhvert brot úr sekúndubroti. En í Davíðssálmi einum segir eitthvað á þá leið að tíminn sé afstæður eða eins og sagt er í íslenska þjóðsöngnum "fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár, dagur ei meir".