Bjórdagurinn

Sunnudagurinn 1.mars er merkisdagur í Íslandssögunni. En fyrir 20 árum þann dag var aftur leyfð sala áfengs bjórs á Íslandi sem bönnuð hafði verið síðan 1915. Bjórbannið var á sínum tíma sett á samfara banni á öllu áfengi en einhverra hluta vegna var bruggun og sala bjórs þegar áfengisbanninu var afleitt árið 1933 og hefur maður aldrei fengið neina skýringu á því hvers vegna svo var og maður heyrði aldrei í rauninni nein skynsamleg rök fyrir því hvers vegna bjór væri svona hættulegur. Hinsvegar voru Íslendingar oft aðhlátursefni í útlöndum útaf þessu. Engin skyldi hvers vegna bannað var að selja 3% bjór en leyft að selja 75% vodka. Er þetta bara ein af þessum sérkennilegu sérviskum okkar Íslendinga. Nokkuð sem hlaut að hverfa þegar Ísland komst í takt við umheiminn. Enda allir byrjaðir að drekka bjór á Íslandi áður en bannið var formlega afnumið. Ein birtingarmynd þess var hið þjóðfræga bjórríki sem allir drukku tvö síðustu ár bjórbannsins. En bjórinn var heiftarlegt deiluefni og mikið tilfinningamál. Einn bindindisfrömuðurinn lét þá um mælt að ef bjórinn yrði leifður færi Ísland til helvítis. Ísland er að sönnu farið til helvítis en hér skal ekki tekin afstaða til þess hvort það sé bjórnum að kenna eður ey. Hitt er annað mál að innleiðing bjórsins hefur haft mikil áhrif á drykkjuvenjur Íslendinga. Líklegt er að í dag drekki menn oftar en minna en áður og ekki er ósennilegt að sú yrði þróunin áfram ef áfengi yrði selt í matvörubúðum. En þessi mál eru auðvitað öllsömul dæmigerð fyrir mál sem blessaðir þingmennirnir eru ófærir um að leysa og komi því til skoðunar varðandi frekari beitingu þjóðaratkvæðagreiðsla