Nýir siðir ráðherranna

Það fer víst ekki framhjá neinum að allt er orðið breytt frá því sem áður var. Menn tala nú um fyrir kreppu og eftir kreppu og nýjum tímum fylgja nýir siðir jafnvel hjá gömlum herrum og það má með sanni segja um blessaða ráðherrana okkar. Þeir hafa nú tekið upp að ýmsu leiti nýja siði, það er ekki bara að hér séu nú tvær ríkisstjórnir sem hvorug veit í hvorn fótinn á að stíga. Heldur hafa nú ráðherrarnir  leitað að ýmsu leiti í farveg sem engin hefð er fyrir á Íslandi. Allt frá þjóðveldistíma hefur það verið ríkt í eðli þessarar þjóðar að standa saman og vera með samtryggingu á sem flestum sviðum. Áfall eins hefur verið áfall annarra. Þessu er nú verið að hverfa frá og ljósasta dæmið um það sú nýbreytni að fara skuli að selja inn á sjúkrahúsin. Nú er það í sjálfu sér ekki upphæðin, 6000 kr. sem skiptir hér máli heldur hugsunin á bak við þetta. Að þurfa að greiða sjálfur fyrir þá náð að verða veikur eins og það sé eitthvað sem maður kýs sjálfur. Samanber speki Sighvats hér um árið þegar hann sagði að menn yrðu að velja á milli þess að fara í sumarfrí til Mallorca eða hugsa um heilsuna, eins og þarna væri eitthvert val. Það hlægilega er við allt þetta að Geir forsætisráðherra viðurkenndi að þetta gjald skipti svo sem ekki sköpum fyrir fjármögnun heilbrigðisþjónustunnar heldur væri bara sanngjarnt að þeir sem lögðust inn á sjúkrahús borguðu líka fyrst hinir sem fengju ferliverk yrði að borga fyrir þau. Þarna hefði verið auðvelt að leysa málin allt öðruvísi og jafnvel enn hagkvæmar með því að setja á einhverskonar almennt sjúkratryggingargjald t.d. 2000 kr. á mánuði þar sem allir tækju þátt í að greiða fyrir bæði ferliverkin, sjúkrahúsdvöl og jafnvel komur á heilsugæslustöð. Mig minnir að Guðmundur Árni hafi verið með einhverjar svona hugmyndir á sínum tíma og þess vegna er það stórfurðulegt að Samfylkingin skuli ljá máls á þessum hugmyndum frjálshyggjustráksins sem einhvernvegin álpaðist inn í heilbrigðisráðuneytið án þess að hafa hundsvit á heilbrigðismálum. Þótt reyndar sé nú mesti frjálshyggjuvindurinn úr honum. Nú er meira segja svo komið að jafnvel heilög Jóhanna er farin að beita blekkingum. Um daginn var það mikið básúnað að lágmarks bætur almannatrygginga ættu að hækka upp í 180 þúsund. Jú rétt er það, gallinn er bara sá að þetta voru ekki útgreiddar bætur heldur bæturnar áður en skattmann tók sitt. Því er það enn ævi margir sem fá mun minna útgreitt en þetta. Sá sem þetta ritar var nýlega að fá tilkynningu um tryggingabæturnar sínar, þar stóð upphæðin 161 þúsund en ekki 180.