Fatlaðir dómarar

Síðastliðinn föstudag var kveðinn upp dálítið sérkennilegur dómur í máli þar sem móðir eða í framkvæmd reyndar tryggingarfélag hennar var dæmt til að greiða 10 milljónir króna í skaðabætur eftir að dóttir hennar sem haldin er aspargen heilkennum sem eru ein tegund einhverfu sem hafði slasað kennara sinn með því að skella á hann rennihurð. Þessi dómur er ansi merkilegur fyrir ýmsa hluta sakir. Fundnir voru tveir sérfræðingar til að athuga ásigkomulag hurðarinnar en ekkert var athugað ástand barnsins, jú menn litu í einhvern bækling þar sem sagt var að fólk með aspargen heilkenni ættu að vita muninn á réttu og röngu. Nú má vel vera að kennarinn hafi hér beðið varanlegan skaða en það er spurning, hver er skaðabótaskyldur í svona tilviki. Eiginlega finnst manni það vera ríkið sem verði að bera þennan skaða þar sem þarna er augljóslega verið um að ræða beina afleiðingu þeirrar stefnu sem rekin er og nefnd er skóli án afgreiningar. Það er ansi langsótt að fara að sækja skaðabætur til móðurinnar varla getur hún borið ábyrgð á því að barn hennar fæðist með þessa fötlun. Yfirleitt verður að fara mjög varlega í það að gera foreldra ábyrga fyrir tjónum sem börn þeirra valda. Réttast væri að samfélagið bæri slíkt sjálft en í þessu tilfelli virðast dómararnir hafa verið fatlaðir sjálfir fyrst þeir gátu ekki séð hvað hér væri á ferðinni en bara dæmt eftir einhverjum lagabókstaf. Nema tryggingafélögin hafa gaukað því að dómstólum að dæma í þessa veru svo foreldrar fatlaðrar barna hafi nú örugglega vit á því að fá sér heimilistryggingu til þess að lenda ekki í svona uppákomu.