Vetur í bæ

Það er vetur í bæ sem rennur að vísu ekki alveg í sefgrænan sæ heldur, heldur mönnum við efnið svo um munar. Lægðirnar dansa kringum landið við undirleik dynjandi rokktónlist vindanna. Samgöngurnar fara úr skorðum og fólkið sem óvant er þessum látum ríkur af stað til þess að lenda í eða undir snjóflóðum eða verða innliksa á vegum þar sem björgunarsveitin kemur að þeim. Jafnvel krosstrén sjálf bregðast, millilandarflugið fer úr skorðum og farþegarnir hýma jafnvel heilu næturnar á Leifstöð. Býðandi eftir flugvélum sem þeim var búið að lofa en eru svo ekki tiltækar þegar á reynir. Ráðherrar verða veðurteftir sunnanlands og norðan og geta því ekki komið með boðskapinn til sauðtryggra áheyrandanna sem auðvitað fara á taugum yfir að fá ekki línuna sína. Það er annars einkar athyglisvert að fylgjast með fjölmiðlum þessa óveðursdagana, því svo virðist sem hríðin byrgi þeim svo sýn að þeir sjá ekki inn fyrir Elliðaár. Áðan mátti heyra náunga á rás 2 flytja tilkynningu frá Almannavörnum sem hann sagði hálf fýlulega að varðaði nú aðeins Vestfirðinga. Gott og vel, ef vestfirðir eru utan þjónustusvæðis þessa útvarps, hljóta þeir einnig að vera utan þjónustusvæðis þeirra herramanna gjalddaga og eindaga þegar rukkunin kemur. Hvað sem þessu líður öllu saman þá ætlar Hugskotið að taka sér smá hvíld og leika á veturkonung með því að fara til Tenerife þar sem er víst nokkuð hlýrra en á góðu Íslensku sumri.