Bleikir þingmenn og bláir

Það er alltaf gaman að fygjast með blessuðum þingmönnunum okkar þegar þeir taka sig til og fara að ræða hin ýsmu þjóðþrifamál. það nýjasta í þeim dúr er fyrirspurn sem grænmetisætan í vesturbænum Kolbrún Halldórsdóttir hefur lagt það um þess efnis hvort ekki standi til að hætta afgreiningu barna á fæðingardeildum eftir kynferði með því að klæða stúlkubörn í bleikt og drengi í blátt. Telur tjéð grænmetisætan að hér sé um hið versta form apartæt að ræða verið sé þegar áður en í vökuna er komið að sýna blessuðum börnunum að þau séu ekki af sama kyni og líklega áliktar hún þá einnig að blái liturinn sé eitthvað æðri hinum bleiki. Maður spyr sig þess vegna hvert þær góðu konur sem vilja berjast fyrir góðum málefnum eins og forvörnum gegn leghálskrabbameini eða heimilisofbeldi sem nota vilja bleika litinn sem einkenningsmerkið sitt. Maður spyr sig hvort þær þurfa að fara að taka upp bláa litinn af þvi að hann sé æðri eða þá hinn hlutlausa hvíta lit af því að hann er merki um ekkert en það er einmitt sá litur sem Kolbrún vill að allir nýburar klæðist. Gamanlaust við getum öll verið sammála um það að jöfn staða og réttindi karla og kvenna sé sjálfsagt mál en hinu megum við ekki gleyma að kynin eru auðvitað mismunandi þannig að karlmenn ganga yfirleitt ekki með börn og yfirleitt þykir ekki kvenlegt að vera með skegg. Þetta er hlutur sem því miður margir feministar gleyma að fólk sé ólíkt á alls ekki að vera ávísun um ýmiskonar misrétti heldur er hér einfaldlega um náttúrulögmál að ræða og að breyta þeim gæti þýtt endalok tegundarinnar.