Bjórinn í búðirnar

Þá er blessað áfengið mætt á Alþingi enn eina ferðina að þessu sinni í formi frumvarps um að leyfa sölu léttvíns og bjórs í matvörubúðum og eins og venjulega þá hafa þingmennirnir varla tíma til þess að tala um neitt annað þegar það er á dagskrá. Það eru vafalaust ýmis rök bæði með þessu og á móti en eins og venjulega þá eru þessi rök ekki færð fram heldur er málið rætt af jafn heitri tilfinningu og Evrópusambandið eða jafnvel sjálf stjórn fiskveiða. Sjálfstæðismenn fara mikinn og tala um verslunarfrelsi en Vinstri grænir aftur á móti tala frjálslega um það að áfengi sé ekki eins og hver önnur vara og að blessuðum unglingunum okkar sé ekki treystandi fyrir því að fara með áfengi, gleyma því að vísu í þessu sambandi að hver sá unglingur sem vill detta í það á í engum vandræðum með að útvega sér það nú þegar, sennilega hafa báðir aðilar nokkuð til síns máls. Það er eftil vill óeðlilegt að ríkið sé að versla með áfengi frekar en t.d. tóbak sem er jafnvel enn hættulegra, maður spyr sig hvers vegna ríkið hefur ekki einkaleyfi á smásölu tóbaks. Menn benda á að aukið aðgengi að áfengi auki neyslu þess og kann svo að vera en ekki hefur þó alveg fyllilega verið sannað að tengsl séu þarna á milli þannig er t.d. áfengisneysla á mann miklu meiri á Grænlandi þar sem aðgengið er hvað erfiðast í heimi en á Spáni þar sem það er hvað auðveldast. Það sem líklegt er að gerist hér á landi er að sú þróun sem hófst með innleiðingu bjórsins árið 1989 muni halda áfram, menn muni drekka oftar en minna í hvert sinn. Eitt er það sem ekki hefur komið fram í þessu sambandi aðgengi að sterku víni mun verða mun torveldara þar sem áfengisverslunum ríkisins mun að líkindum fækka en á móti kemur að hugsanlega mun framboðið á léttu víni og bjór verða mun einhæfara sem sennilega mun valda vínáhugamönnum miklum vonbrigðum, það er nefninlega til vínmenning þó svo Árni Jónsen hafi ekki séð hana, hann hefði betur lesið menningarsöguna sína á Kvíabriggju heldur en að vera að burðast við að skapa listaverk. Vínmenning er eins og önnur menning, mismunandi frá landi til lands og hún á sér rætur langt aftur í tímann það sem mestu ræður um hana er hlutir eins og þjóðfélagsaðstæður, viðhorf, lagasetning, trúarbrögð og margir aðrir þættir. Vel getur verið að forvarnir skili einhverjum árangri í þessum málum þess ber þó að geta að forvarnir eru oft í besta falli óskhyggja.