Hripleka ráðuneytið.

Mikið hefur verið rætt og ritað um hið svokallaða "lekamál" sem eins og kunnugt er reis út af minnisblaði einu dularfullu, sem eiginlega enginn veit hvaðan komið er, þó margt bendi til að höfundur þess sé upprunalega lögfræðingur eða einhver annar starfsmaður innanríkis ráðuneytisins. 

En enginn veit hver samdi afritið, með orðalagsbreytingunum sem líka eru á kreiki.  Innanríkisráðuneytið virðist vera hriplekt og tilburðir ráðherra til að setja fyrir lekann eru frekar óburðugar og blaðamannafélagið leggst gegn því að heimildarmenn séu gefnir upp. 

Nú er friðhelgi uppljóstrara brýn nauðsyn svo hægt sé að fjalla um viðkvæm mál, en spurningin er hvort friðhelgin sé réttlætanleg ef yfirhylmingin er með lögbroti eða siðlausu athæfi. 

Hið siðlausa í þessu máli er auðvitað það að yfirhöfuð skuli vera minnisblað af þessu tagi í ráðuneytinu.  Í þessu minnisblaði virðist mjög vera hallað á hælisleitanda og nafngreindar konur, íslenskar, án þess að viðkomandi fái svarað. 

Þetta gengur auðvitað í berhögg við öll mannréttindi.  Einhvernveginn þá finnst manni að ráðherra ætti að gera hreint fyrir sínum dyrum, leiða fólk í allan sannleika um minnisblaðið og tilurð þess og gera ráðstafanir til að svo nokkuð endurtaki sig ekki.  Ella ber henni að segja af sér ef hún ekki treystir sér til þessa.