Deiglan á Íslandi

Arhur Miller hinn bandaríski, skrifaði frægt leikrit sem nefnist Í Deiglunni og fjallar um galdraofsóknir, að mig minnir í Salem í Bandaríkjunum í lok 17.aldar.  En í rauninni mun umfjöllunarefni leikrits þessa vera McCarthy ofsóknirnar sem stóðu yfir allnokkur ár og gengu út á hættuna af kommúnistum.  Allir voru kommúnistar nema þeir gætu sannað að þeir væru það ekki.  Galdraofsóknir líkt og í Salem og á McCarthy tímabilinu virðast nú hafa skotið upp kollinum í allsérstæðri mynd á Íslandi. 

Ef þú ert ásakaður um að vera barnaníðingur, jafnvel með nafnlausri símhringinu, ertu barnaníðingur nema þú getir sannað að þú sérst það ekki.  Jafnvel þó þú hafir aldrei verið barnaníðingur.  Það nægir jafnvel að hafa sýnt vott af samúð með slíkum í bloggfærslu, þá ert þú sjálfkrafa orðinn barnaníðingur. 

Barnaníð er að sjálfsögðu skelfilegur hlutur, en við verðum líka að átta okkur á því að þeir sem það stunda eru ekki endilega glæpamenn heldur er þessi hlutur álitinn geðsjúkdómur, sem á sér margar sálfræðilegar og líffræðilegar skýringar.  Í þessu sambandi má nefna að áður var samkynhneigð talin glæpur, eða ofdrykkja í dag er amk búið að sjúkdómsvæða ofdrykkjuna eftir að fínt fólk fór í meðferð í Bandaríkjunum.  Við skulum gæta þess í allri umfjöllun um þennan skelfilega hlut, sem barnaníð er, að dæma ekki til þess að verða ekki sjálfir dæmdir. Um þessa hluti þarf að fjalla af fagmennsku, ekki í æsifréttastíl.