Samkomulag og kofaskrifli.

Samkomulag það sem nýverið var gert milli innanríkisráðuneytisins og Reykjavíkurborgar um flugvöllinn í Vatnsmýrinni, snýst í rauninni fyrst og fremst um það að kofaskrifli þau sem kallast flugstöð fái enn að standa þarna um einhverja tíð. 

Þannig vill nefnilega til að Reykjavíkurborg virðist skilja samninginn þannig að flugvöllurinn skuli fara árið 2022, en ráðuneytið skilur hann svo að flugvöllurinn skuli vera þarna um aldur og ævi.

Vitanlega verður ekki farið í að byggja nýja flugstöð ef ætlunin er að loka flugvellinum eftir 9 ár.  Slík fjárfesting væri óðs manns æði.  Maður fær stundum sting í hjartað þegar maður lendir þarna og teygar að sér hið dásamlega rykmengaða Reykjavíkur loft og horfir á þessa tötrarlegu kofa sem standa þarna og hafa þarna verið allt frá stríðslokum. 

Maður spyr sig, hvers vegna þessa óvissu.  Af hverju er ekki tekin ákvörðun nú þegar um það hvort þessi flugvöllur fari eða veri.  Annaðhvort byggi menn þarna sómasamlega flugstöð eða vindi bráðan bug að því að loka flugvellinum og í framhaldinu draga verulega úr hlutverki Reykjavíkur sem höfuðborgar og gera innanlandsflugið aðallega að tengiflugi við utanlandsflug.  Ef það verður ekki þegar horfið áður vegna hins fáránlega okurs á farmiðum eins og viðgengst í dag.