Að eyða í sparnað.

Fyrir nokkru auglýsti Landsbankinn eitthvað á það leið að nú skyldi fólk fara að eyða í sparnað. 

 Manni flaug það í hug hvernig væri hægt að eyða í sparnað, en nú þessa síðustu daga er eiginlega komin skýring á þessu. 

Stjórnvöld virðast nú í óða önn vera farin í einmitt þetta, að eyða í sparnað þ.e.a.s. sparnaðurinn mun að öllum líkindum valda auknum fjárútlátum síðar. 

Dæmi um þetta:  Ákveðið hefur verið að leggja 9 sjúkrabílum á landsbyggðinni.  Þó heilbrigðisráðherra reyni að sverja þetta af sér virðist svo sem hann hafi samt sem áður tekið ákvörðun um að standa við þessa samningar frá 2011.  Að leggja 9 sjúkrabílum á ákveðnum dreifbýlissvæðum mun það í fyllingu tímans valda auknum útgjöldum, bæði vegna hugsanlegra aukinna notkunna sjúkraþyrlna og etv. því að sjúklingar komist enn veikari undir læknishendur.  Annað dæmi er niðurskurðurinn til vísindarannsókna.  Hætt er við að hann muni í fyllingu tímans valda eyðslu á sviði óþarfa frumrannsókna og etv rangra ákvarðanna í fjárfestingum. 

Hérna á stundum við gamla góða máltækið sem segir:  Með því að spara aurinn er maður að kasta krónunni.