Hótelbærinn

Það er mikil gróska í hótelrekstri hér á Akureyri um þessar mundir, að minnsta kosti ef marka má allar þessar hótelbyggingar sem spretta hér upp eins og gorkúlur um allan bæ. Auðvitað veit enginn hvaða ferðamenn ætla að gista á þessum hótelum því ekki er að sjá að nein teikn séu á lofti um að reynt verði að fjölga ferðamönnum í bænum. Jafnvel Icelandair sem hefur sett á stofn eitt þessara hótela hefur ekki fylgt því eftir með því til dæmis að hefja beint, reglulegt áætlunarflug hingað frá útlöndum, jafnvel tvisvar í viku. Þetta flug frá Keflavík hefur mjög takmörkuð áhrif, nýtist líklega einna helst Akureyringum sem vilja losna við gistingu fyrir sunnan. Og nú á meira að segja að fara að breyta gamla góða Sjallanum okkar í hótel, án þess að nokkur æmti eða skræmti í fjölmiðlum. Við Akureyringar eigum engan Pál Óskar til að grenja í fjölmiðlum út af Sjallanum, eins og hann gerði út af Nasa. Þó er þarna um algjöra hliðstæðu að ræða.

Vissulega á þó Akureyri mikla möguleika til að verða leiðandi ferðamannabær. Hið sérstæða miðverópska andrúmsloft bæjarins er aðdráttarafl fyrir marga og einnig vekja akureyskir skyndibitastaðir furðu Reykvíkinga sem hingað koma. Þá má ekki gleyma skíðalandinu en við getum vel markaðssett skíðalandið til dæmis bæði í Færeyjum og jafnvel í Danmörku. Ekki síst ef við komum á skíðasvæði á alþjóðavísu, líkt og í Sviss, Austurríki eða Frakklandi. Þá mættu ýmsir viðburðir sem nú eru einskorðaðir við Reykjavík, teygja anga sína hingað norður, til dæmis Hönnunarmars, Icelandair Airwaves og Listahátíð. Einnig gætu skapast talsverð umsvif í ferðaþjónustu kringum Norðurslóðasamstarfið, ekki hvað síst ef hér yrði reist Norðurslóðahús. Og þá er mikilvægt að þegar í stað verði hafist handa við að gera Vaðlaheiðargöng og stækka flugstöðina. Allt kostar þetta auðvitað peninga en mikilvægt er að koma öllum þeim peningum sem liggja hér óhreifðir í vinnu og nú er röðin komin að Norðurlandi.