Gamla góða Ísland

Við færðumst smá skrefi nær hinu gamla góða Íslandi í fyrradag þegar Alþingi afgreiddi með ofurhraða lög sem hertu á gjaldeyrishöftum. Það er nokkuð til í því sem Sjálfstæðismenn segja; höft leiða af sér alltaf meiri höft, því það þarf að loka fyrir glufurnar. Og ef svo heldur áfram sem horfir verða ekki mörg ár þangað til við verðum komin á það stig sem við vorum á fyrir nokkrum áratugum þegar að minnsta kosti fimm mismunandi gengi voru á krónunni og menn beittu ólíklegustu brögðum til að svindla á kerfinu. Margir urðu forríkir hreinlega á gjaldeyrisbraski auk þeirra gífurlegu fjárhæða sem runnu í vasa braskara með hinum tíðu gengisfellingum.

En á það hefur verið bent að blessuð krónan okkar muni ekki standast nema með þessum höftum. Aðalástæðan nú er sú að inni í kerfinu er allt yfirfullt af verðlausum rafkrónum sem meðal annars urðu til þegar við seldum dýru verði svikna vöru þar sem voru Jöklabréfin. Fyrir þessum bréfum var aldrei nein innistæða og þegar froðan fór úr hagkerfinu urðu þau auðvitað verðlaus. En eigendur þeirra vilja skiljanlega ekki viðurkenna þetta og skítblankur íslenskur almúginn verður að borga brúsann. Líklega verður ekki hægt að afnema gjaldeyrishöftin og búa við krónuna áfram nema með því að taka þetta út snögglega, fleygja burt verðlausu krónunum. En til að forðast kollsteypu verður annað hvort að afnema verðtryggingu með öllu eða setja verðtryggingu á laun og bótagreiðslur. Annars er hætta á neyðarástandi og skorti.