Mannsins smæð

Harðskeytt norðanhríðin hristir og skekur samfélagið. Það er heimsendir í Reykjavík og aðrir landshlutar fara ekki varhluta af þessari smæð mannsins gagnvart máttarvöldunum. Heimskautaveturinn fer hamförum og minnir okkur óþyrmilega á það að við búum ekki á Kanaríeyjum heldur norður við heimsskautsbaug.

En einhvern veginn er það svo að maðurinn virðist ekki alltaf gera sér grein fyrir þessari smæð sinni. Menn ana út í umferðina án þess að hugsa út í að það þarf að þurrka snjóinn af afturrúðunum og ljósunum og auðvitað að vera ekki að þvælast á sumardekkjum. Og menn æða á brotajárni til Noregs þegar allra veðra er von á sama tíma og fulltrúar þjóðarinnar rembast eins og rjúpa við staur við að finna hvernig hægt er, svo sómi sé að, að sleppa einum fulltrúa sínum við að axla ábyrgð á gerðum eða ekki gerðum einhvern tímann í gamla daga.