Vernda og virkja

Þá er nú blessuð rammaáætlunin um nýtingu og verndun náttúruauðlinda komin fram. Ætla má að þetta sé nokkuð gott plagg því allir eru misjafnlega óánægðir með það hvort sem það eru verndunar- eða virkjanasinnar. Hvorugum finnst nógu langt gengið og báðir hafa nokkuð til síns máls. Það er ekki hægt að vernda allt sem vernda þyrfti og ekki er hægt að virkja allt sem virkja þyrfti. Við Íslendingar erum svo heppnir að búa við meiri græna orku en flestar aðrar þjóðir og hana verðum við að nýta, líka til að geta dregið úr notkun jarðefnaeldsneytis til að mynda í samgöngum.

En engum dettur í hug að virkja allt sem hægt er að virkja. Það dettur til dæmis engum í hug í dag að fara að virkja Gullfoss eða Dettifoss, það eru náttúrperlur sem allir eru sammála um að þurfi að vernda. En annað er umdeilanlegt, spurningin er til dæmis hvort það sé þörf fyrir allar þessar virkjanir í Þjórsá og hvaða rök séu fyrir því að friða Gjástykki sem fáir komast til að skoða. Maður kvíðir svolítið fyrir því að þegar blessaðir þingmennirnir okkar fara að fjalla um þetta þá leysist umræðan upp í talgangslaust þvaður og tuð um smáatriði sem engu máli skipta ásamt meðfylgjandi hrossakaupum.