Hrunið á hraunið

Miklir atburðir eru að gerast þessa dagana, hrunið er komið á hraunið innan um alla dópsmyglarana, þjófana og morðingjana. Fallið er hátt úr mjúku sæti einkaþotunnar inn í þröngan einangrunarklefann, úr þægilegum leðursófanum, úr lúxusvillunni á harðann bekkinn hjá saksóknaranum. Hér á við hið forkveðna að þeir sem hreykja sér hæst falla dýpst. Sá sem í dag borðar gullið risotto borðar ef til vill fangafæði á morgun. Yfirvöld báðu um að ekki yrði skýrt frá þeim atriðum sem lágu að baki gæsluvarðhaldsúrskurðinum en samt virðast þessi atriði hafa lekið út. Hér virðast fyrrum þjóðhetjur hafa verið ákærðar fyrir glæpi sem ekki er hægt að kalla annað en bankarán innanfrá. Það kætast ýmsir yfir þessu en aðrir eru varkárari. Vissulega eru ákærurnar mjög alvarlegar en að hinu leitinu lagðist að manni sú hugsun hvort ekki sé eitthvað til í þeirri staðhæfingu Sigurðar Einarssonar um að þarna sé verið að setja á svið leikrit til að þóknast almenningi. Þarna eigi að leiða fyrir rétt nokkra blóraböggla, fella yfir þeim einhverja málamyndadóma og segja svo að nú sé málinu lokið og sannleikurinn er sá að það nægir ekki að finna blóraböggla. Hér verður að koma til róttækt uppgjör við áratuga gamalt, rotið og gjörspillt kerfi. Hér þarf að hreinsa til en ekki að efna bara til einhverra leika fyrir blóðþyrstan almenning. Það voru margir sem stigu dansinn í kringum gullkálfinn við hörpu Davíðs og flautu Geirs að viðbættum hálf fölskum söngli Ingibjargar. Stór hluti þjóðarinnar var meðvirkur, menn fylltu Kringlurnar og Smáralindirnar og framleiðslubirgðalögin tæmdust. Hinu ber ekki að neita að við stjórnvöllinn sátu menn sem vísvitandi mökuðu krókinn og bjuggu til peninga sem ekki voru til og það sem sárlegt er að menn voru að hugsa um að háskóli Íslands yrði einn af hundrað bestu háskólum í heimi þótt í ljós hafi nú komið að hann útskrifaði hagfræðinga sem ekki vissu einu sinni þá einföldu staðreynd að peningar eru ávísun á verðmæti eða lögfræðinga sem ekki höfðu hugmynd um að það væri refsivert að ræna banka jafnvel innanfrá.