Heilagur skítur

Páskarnir, mesta trúarhátíð kristinna manna er nú að baki og að vanda hefur verið talsverð trúmálaumræða síðustu dagana. Að þessu sinni hefur þessi umræða þó ekki getað talist með merkara móti. Eftir vill ekki nema von því svo virðist sem þekkingin á kristinni trú sé nokkuð afmörkuð meðal almennings og þá jafnvel svo að svokallaðar kristnar útvarpsstöðvar stíga feilspor. Þannig mátti heyra eina slíka stöð auglýsa kirkjustarf á Skírdag í páskaviku. Þessum aumingja mönnum skal bent á að vikan fyrir páska heitir á íslensku dymbilvika, páskavikan er hinsvegar vikan eftir páska. Annað sem mjög hefur verið í umræðunni er nokkuð sem menn kalla heilagann skít en sá skítur mun að því er ég best veit vera staddur um þessar mundir í Dóminíkaníska lýðveldinu. Nú fer ekki mikið fyrir skoðunum Jesú Krists á ristilhreinsun enda fátt um persónuleg lífsviðhorf hans vitað. Ýjað er að því að samtíðamenn hans hafi álitið hann fyllibyttu og letingja og ekki alls kosta líkað. En líkamsrækt, hollusta og allt það voru ekki hlutir sem voru komnir í tísku. Hitt er líka staðreynd að margir af þessum svokölluðu sannkristnu Íslendingum hafa hvorki fengið fróðleik sinn um Krist beint úr Guðspjöllunum eða Kristilegri íslenskri menningarhefð heldur er hér oft um að ræða kenningar einhverja Bandarískra fjölmiðlaspámanna að ræða, svo sem eins og Billy Grayham, John Smith eða sjálfan Jimmy Swaggast sem inni sat fyrir skattsvik en Bush náðaði og einhvertímann verður ef til vill sagður hafa verið fangelsaður af vondum öfundarmönnum.